واقف نشود کسی از اوحدالدین کرمانی رباعی 205
1. واقف نشود کسی بر اسرار قضا
بس بوالعجب است کار و بازار قضا
...
در مطبخ عشق پاکبازان از اوحدالدین کرمانی رباعی 206
1. در مطبخ عشق پاکبازان قضا
کردند به غربیل بد از نیک جدا
...
کار قدر از چون از اوحدالدین کرمانی رباعی 207
1. کار قدر از چون و چرا بیرون است
چونی و چرایی زصفا بیرون است
...
بنیاد وجود سخت از اوحدالدین کرمانی رباعی 208
1. بنیاد وجود سخت سست افتاده است
وین قابض روح نیک چست افتاده است
...
نیکی و بدی که در از اوحدالدین کرمانی رباعی 209
1. نیکی و بدی که در نهاد بشر است
شادی و غمی که در قضا و قدر است
...
نقاش ازل چو نقشها از اوحدالدین کرمانی رباعی 210
1. نقاش ازل چو نقشها می پرداخت
کس نقش سعادت از شقاوت نشناخت
...
سرّ قدر از جهانیان از اوحدالدین کرمانی رباعی 211
1. سرّ قدر از جهانیان پنهان است
آن سر به طریق عقل نتوان دانست
...
تا در نرسد وعدهٔ از اوحدالدین کرمانی رباعی 212
1. تا در نرسد وعدهٔ هر کار که هست
سودت نکند یاری هر یار که هست
...
خوش باش که در ازل از اوحدالدین کرمانی رباعی 213
1. خوش باش که در ازل بپرداخته اند
نرد من و تو بی من و تو ساخته اند
...
چون سرّ قدر طعمهٔ از اوحدالدین کرمانی رباعی 214
1. چون سرّ قدر طعمهٔ ابدال شود
آن جملهٔ قال و قیل پامال شود
...
از قرب بعید شوق از اوحدالدین کرمانی رباعی 215
1. از قرب بعید شوق باید بودن
پیوسته ملازم تو شاید بودن
...
هر چند که عقل داری از اوحدالدین کرمانی رباعی 216
1. هر چند که عقل داری و دیده و هوش
ایمن مشو و به دیگران پرده بپوش
...