بردیم ز کویش دم سردی از عرفی شیرازی مثنوی 143
1. بردیم ز کویش دم سردی وگذشتیم
سودی بران در رخ زردی وگذشتیم
منم که پاره غم در دهان از عرفی شیرازی مثنوی 144
1. منم که پاره غم در دهان غم دارم
بزیر ناصیه صد داستان غم دارم
دلی داریم و با جمعی پریشان از عرفی شیرازی مثنوی 145
1. دلی داریم و با جمعی پریشان از غم اوئیم
که میمیرد برای درد و ما در ماتم اوئیم
گرنه خود را بی‌خود از از عرفی شیرازی مثنوی 146
1. گرنه خود را بی‌خود از جام جنون می‌ساختم
دوش با این درد دل تا روز چون می‌ساختم
میان دعا بر دل شب مزن از عرفی شیرازی مثنوی 147
1. میان دعا بر دل شب مزن
زلب ناله برچین و یارب مزن
زخونم روی میدان تازه از عرفی شیرازی مثنوی 148
1. زخونم روی میدان تازه گردان
تمنای شهیدان تازه گردان
دانی که کیست مصلحت ما از عرفی شیرازی مثنوی 149
1. دانی که کیست مصلحت ما گریستن
پنهان ملول بودن و تنها گریستن
خوش در خورست حسرت تو از عرفی شیرازی مثنوی 150
1. خوش در خورست حسرت تو با گریستن
بی یاد تو حلال مبادا گریستن
ساقی بیا و دامن گل برسبو از عرفی شیرازی مثنوی 151
1. ساقی بیا و دامن گل برسبو فشان
مست شراب هم بریا حین فروفشان
پیش بردم در قمار عشق از عرفی شیرازی مثنوی 152
1. پیش بردم در قمار عشق جانان باختن
صد شکافم بر دلست و یک گریبان باختن
تا تیغ بکف یابی بر نفس از عرفی شیرازی مثنوی 153
1. تا تیغ بکف یابی بر نفس دو دستی زن
تا سنگ بدست آید بر شیشه هستی زن
بیار شیشه می بر گل و کلاه از عرفی شیرازی مثنوی 154
1. بیار شیشه می بر گل و کلاه فشان
فروغ می بگریبان مهر و ماه فشان