ز بی‌دردی به امید اجل از عرفی شیرازی مثنوی 119
1. ز بی‌دردی به امید اجل در عشق مرهونم
نه شرم از قتل فرهاد و نه ننگ از مرگ مجنونم
چه غم ز رفتن اینست می از عرفی شیرازی مثنوی 120
1. چه غم ز رفتن اینست می کشد اینم
که غمزه تو ببازیچه می برد دینم
صد پرده تصور باطل شکافتیم از عرفی شیرازی مثنوی 121
1. صد پرده تصور باطل شکافتیم
تا اندکی معامله دل شکافتیم
دل در شکن طره دلبند شکستیم از عرفی شیرازی مثنوی 122
1. دل در شکن طره دلبند شکستیم
صد نیش بلا در دل خرسند شکستیم
باز میخواهم که شوخ دل از عرفی شیرازی مثنوی 123
1. باز میخواهم که شوخ دل ربائی خوش کنم
وز برای چهره سودن خاکپائی خوش کنم
در آتش آمدیم و فغانی از عرفی شیرازی مثنوی 124
1. در آتش آمدیم و فغانی نداشتیم
بودیم شمع شوق و زبانی نداشتیم
زمن نبود فغانی که دوش از عرفی شیرازی مثنوی 125
1. زمن نبود فغانی که دوش میکردم
نصیحت غم روی تو گوش میکردم
چند از این بند غمت فال از عرفی شیرازی مثنوی 126
1. چند از این بند غمت فال گشادی بزنیم
بکمان آمده عنقای مرادی بزنیم
ما گریبان دل از گلهای از عرفی شیرازی مثنوی 127
1. ما گریبان دل از گلهای غم پر کرده ایم
از شراب تلخکامی جام جم پر کرده ایم
بیا ای درد کز راحت رمیدن از عرفی شیرازی مثنوی 128
1. بیا ای درد کز راحت رمیدن آرزو دارم
بغم پیوستن از شادی بریدن آرزو دارم
رفتیم و با غمت دل محزون از عرفی شیرازی مثنوی 129
1. رفتیم و با غمت دل محزون گذاشتیم
جان را بصید گاه تو در خون گذاشتیم
منم که بهر دل اسباب داغ از عرفی شیرازی مثنوی 130
1. منم که بهر دل اسباب داغ میدزدم
نسیم گلشن غم در دماغ میدزدم