ما دست دل ز چشمه بهبود از عرفی شیرازی مثنوی 131
1. ما دست دل ز چشمه بهبود شسته ایم
داغی بزهر داغ نمک سود شسته ایم
چه دورست اینکه نفع از از عرفی شیرازی مثنوی 132
1. چه دورست اینکه نفع از گردش گردون نمی بینم
غم لیلی نمی یابم دلی مجنون نمی بینم
میفروشم راحت و عشق ستمگر از عرفی شیرازی مثنوی 133
1. میفروشم راحت و عشق ستمگر میخرم
میدهم روز خوش و آسیب اختر میخرم
ساغر ز دست مردم آزاده از عرفی شیرازی مثنوی 134
1. ساغر ز دست مردم آزاده چون کشیم
لبریز گشته ایم ز خون باده چون کشیم
از بس که روی گرم بهر سو از عرفی شیرازی مثنوی 135
1. از بس که روی گرم بهر سو گذاشتیم
صد داغ شعله خیز در آن کو گذاشتیم
از دل این شعله چو داغ از عرفی شیرازی مثنوی 136
1. از دل این شعله چو داغ صنم افروخته ایم
آتش بتکده را در حرم افروخته ایم
منم کز باده عشرت خروشیدن از عرفی شیرازی مثنوی 137
1. منم کز باده عشرت خروشیدن نمیدانم
بدست من مده این می که نوشیدن نمیدانم
ما جام درد بادف و نی کم از عرفی شیرازی مثنوی 138
1. ما جام درد بادف و نی کم کشیده ایم
دایم قدح نهفته زمحرم کشیده ایم
کعبه بی‌ذوق است و یاران از عرفی شیرازی مثنوی 139
1. کعبه بی‌ذوق است و یاران را وداعی می‌کنیم
مژده اهل دیر را کآنجا وداعی می‌کنیم
آن شکارم کز بر تیرسنان از عرفی شیرازی مثنوی 140
1. آن شکارم کز بر تیرسنان میرویدم
التماس زخم تو از لامکان میرویدم
هرگز نگشایم در دکان از عرفی شیرازی مثنوی 141
1. هرگز نگشایم در دکان غم دل
وانگه که دکان باز کنم کم نفروشم
چند چو اهل آبرو در پی از عرفی شیرازی مثنوی 142
1. چند چو اهل آبرو در پی آبرو روم
زهر ز امتحان خورم در پی آرزو روم