بکشتن من عاجز شتاب یعنی چه از عرفی مثنوی 166
1. بکشتن من عاجز شتاب یعنی چه
بقتل صید اسیر اضطراب یعنی چه
شب نشد از تاب تب پیرهن آتشکده از عرفی مثنوی 167
1. شب نشد از تاب تب پیرهن آتشکده
پیرهنم شعله بود انجمن آتشکده
جانم ز سینه برزده دامان برآمده از عرفی مثنوی 168
1. جانم ز سینه برزده دامان برآمده
گویا بعزم خدمت جانان برآمده
صنم گفتی دلا جان تازه کردی از عرفی مثنوی 169
1. صنم گفتی دلا جان تازه کردی
مبارکباد، ایمان تازه کردی
اگر آرایش از دکانچه ناموس بستانی از عرفی مثنوی 170
1. اگر آرایش از دکانچه ناموس بستانی
سراویل تذور وحله طاوس بستانی
من صید غم عشوه نمائی که تو باشی از عرفی مثنوی 171
1. من صید غم عشوه نمائی که تو باشی
بیمار بامید دوائی که تو باشی
گمان دارم که این درد و تحمل میکند کاری از عرفی مثنوی 172
1. گمان دارم که این درد و تحمل میکند کاری
بگو با گل که استغنای بلبل میکند کاری
ای نه فلک ز خوشه صنع تو دانه از عرفی مثنوی 173
1. ای نه فلک ز خوشه صنع تو دانه
وز قصر کبریای تو عرش آستانه
بامید عذر خواهان زنیاز عذر خواهی از عرفی مثنوی 174
1. بامید عذر خواهان زنیاز عذر خواهی
که مسوز بیش ازینم بگناه بیگناهی
با گله دوستان هست حلاوت بسی از عرفی مثنوی 175
1. با گله دوستان هست حلاوت بسی
گر زکسی نشنوی خود گله کن کسی
خوش آن گرمی زشمع وصل مهر افزوزتر باشی از عرفی مثنوی 176
1. خوش آن گرمی زشمع وصل مهر افزوزتر باشی
برافروزی وداع و در غمت جان سوزتر باشی
سبک بران چو از بن بیقرار میگذری از عرفی مثنوی 177
1. سبک بران چو از بن بیقرار میگذری
که گر عنان بکشی شرمسار میگذری