بکشتن من عاجز شتاب یعنی از عرفی شیرازی مثنوی 166
1. بکشتن من عاجز شتاب یعنی چه
بقتل صید اسیر اضطراب یعنی چه
شب نشد از تاب تب پیرهن از عرفی شیرازی مثنوی 167
1. شب نشد از تاب تب پیرهن آتشکده
پیرهنم شعله بود انجمن آتشکده
جانم ز سینه برزده دامان از عرفی شیرازی مثنوی 168
1. جانم ز سینه برزده دامان برآمده
گویا بعزم خدمت جانان برآمده
صنم گفتی دلا جان تازه از عرفی شیرازی مثنوی 169
1. صنم گفتی دلا جان تازه کردی
مبارکباد، ایمان تازه کردی
اگر آرایش از دکانچه از عرفی شیرازی مثنوی 170
1. اگر آرایش از دکانچه ناموس بستانی
سراویل تذور وحله طاوس بستانی
من صید غم عشوه نمائی از عرفی شیرازی مثنوی 171
1. من صید غم عشوه نمائی که تو باشی
بیمار بامید دوائی که تو باشی
گمان دارم که این درد از عرفی شیرازی مثنوی 172
1. گمان دارم که این درد و تحمل میکند کاری
بگو با گل که استغنای بلبل میکند کاری
ای نه فلک ز خوشه صنع تو از عرفی شیرازی مثنوی 173
1. ای نه فلک ز خوشه صنع تو دانه
وز قصر کبریای تو عرش آستانه
بامید عذر خواهان زنیاز از عرفی شیرازی مثنوی 174
1. بامید عذر خواهان زنیاز عذر خواهی
که مسوز بیش ازینم بگناه بیگناهی
با گله دوستان هست حلاوت از عرفی شیرازی مثنوی 175
1. با گله دوستان هست حلاوت بسی
گر زکسی نشنوی خود گله کن کسی
خوش آن گرمی زشمع وصل از عرفی شیرازی مثنوی 176
1. خوش آن گرمی زشمع وصل مهر افزوزتر باشی
برافروزی وداع و در غمت جان سوزتر باشی
سبک بران چو از بن بیقرار از عرفی شیرازی مثنوی 177
1. سبک بران چو از بن بیقرار میگذری
که گر عنان بکشی شرمسار میگذری