هر متاع فتنه کز عشق ستمگر از عرفی شیرازی غزل 503
1. هر متاع فتنه کز عشق ستمگر می خرم
می دهم باز و به منت بار دبگر می خرم
...
چند چو جو خوری، در پی آبرو از عرفی شیرازی غزل 504
1. چند چو جو خوری، در پی آبرو روم
زهر ز امتحان خورم، در پی آرزو روم
...
مستیی کو که خرد را ز جنون از عرفی شیرازی غزل 505
1. مستیی کو که خرد را ز جنون دل شکنیم
شیشه ها بر سر مستوری عاقل شکنیم
...
بردیم ز کویش، دم سردی و از عرفی شیرازی غزل 506
1. بردیم ز کویش، دم سردی و گذشتیم
سودیم بر آن در، رخ زردی و گذشتیم
...
نیشی گرفته سینهٔ خویش از عرفی شیرازی غزل 507
1. نیشی گرفته سینهٔ خویش ریش می کنیم
تا هست فرصتم ادب خویش می کنیم
...
مستم دگر این بیخودی از از عرفی شیرازی غزل 508
1. مستم دگر این بیخودی از بوی که دارم
دیوانگی از غمزهٔ جادوی که دارم
...
منم که پارهٔ غم در دهان از عرفی شیرازی غزل 509
1. منم که پارهٔ غم در دهان غم دارم
به زیر ناصیه صد داستان غم دارم
...
به لب داغ چو با خنده به مرهم از عرفی شیرازی غزل 510
1. به لب داغ چو با خنده به مرهم زده ایم
طعن شادی به دل سوخته از غم زده ایم
...
دلی داریم و ما جمعی پریشان از عرفی شیرازی غزل 511
1. دلی داریم و ما جمعی پریشان از غم اوییم
که می میرد برای درد و ما در ماتم اوییم
...
باز می خواهم که شوخ دل ربایی از عرفی شیرازی غزل 512
1. باز می خواهم که شوخ دل ربایی خوش کنم
وز برای چهره سودن، خاک پایی خوش کنم
...
در آتش آمدیم و فعانی نداشتیم از عرفی شیرازی غزل 513
1. در آتش آمدیم و فعانی نداشتیم
بودیم شمع شوق و زبانی نداشتیم
...
ز من نبوده فغانی که دوش از عرفی شیرازی غزل 514
1. ز من نبوده فغانی که دوش می کردم
نصیحت غم روی تو گوش می کردم
...