گفتم نکنم ز کین فراموش از عرفی شیرازی غزل 384
1. گفتم نکنم ز کین فراموش
در حشر مکن همین فراموش
...
امشبم کشت غمت، عشرت فردای از عرفی شیرازی غزل 385
1. امشبم کشت غمت، عشرت فردای تو خوش
کار خود کرد به من غمِ دل، غم های تو خوش
...
کی دل به جهان بنگرد و ناز از عرفی شیرازی غزل 386
1. کی دل به جهان بنگرد و ناز و نعیمش
چون آتش دل برنفروزد ز نسیمنش
...
به گوش صبر دلا نالهٔ شبانه از عرفی شیرازی غزل 387
1. به گوش صبر دلا نالهٔ شبانه مکش
سمند شوخ مزاج است، تازیانه مکش
...
آن گه که تو باشی در مردن از عرفی شیرازی غزل 388
1. آن گه که تو باشی در مردن نگرانش
با صد هوس از دل نرود حسرت جانش
...
منم که می کنم از درد بی کرانهٔ از عرفی شیرازی غزل 389
1. منم که می کنم از درد بی کرانهٔ خویش
مگو، مگو ز غم، آرایش زمانهٔ خویش
...
کجاست نشتر مژگان دوست از عرفی شیرازی غزل 390
1. کجاست نشتر مژگان دوست تا دل ریش
هزار چرخ زند بی خودانه بر سر بیش
...
ملک به سهو نویسد چو نامهٔ از عرفی شیرازی غزل 391
1. ملک به سهو نویسد چو نامهٔ ستمش
سزد که خون شهیدان تراود از قلمش
...
چون ز چشمم رود آن خون که از عرفی شیرازی غزل 392
1. چون ز چشمم رود آن خون که زند بر دل خویش
جنبش آن مژهٔ دم به دم و بیش از بیش
...
میل دارم کز می غم در بهشت از عرفی شیرازی غزل 393
1. میل دارم کز می غم در بهشت آیم به هوش
یعنی اندر بزم آن حورا سرشت آیم به هوش
...
تا برده‌ام به مدرسهٔ عشق از عرفی شیرازی غزل 394
1. تا برده‌ام به مدرسهٔ عشق رخت خویش
دارم وظیفه از جگر لخت‌لخت خویش
...
پا به دامن درکش ای دل و ز از عرفی شیرازی غزل 395
1. پا به دامن درکش ای دل و ز جهان ذلت مکش
سهو کردم می کش و از دامنت منت مکش
...