غزلیات عرفی شیرازی

1 مژدگانی که جنون را به سرم کاری هست درد را با دل سودا زده ام کاری هست

2 قفل الماس بیارید که زخم دل ما سر به سر گشته دهن، بر سر گفتاری هست

3 این قدر سنگدلی نیست گمانم بس که مگر از راه تو در پای اجل خاری هست

4 ای مسیحا اثری با نفست نیست، ملاف امتحانی بکن اینک دل بیماری هست

1 مگر زمانه اسیر کمند آه من است که باز بالش امید تکیه گاه من است

2 ز دیدن هوس، پاک بین شود چون عشق دمی که حسن تو آلوده ی نگاه من است

3 صحیفه ای که نگردد به آب رحمت پاک گمان برم که سیه نامه ی گناه من است

4 دو عالم از اثر شعله ی جمالت سوخت به جر شعاع محبت که در پناه من است

1 مرو به بادیه گردی که زرق و شیدایی است برهنگی مطلب که آن لباس رعنایی است

2 زبان ببند و نظر باز کن که منع کلیم کنایت از ادب آموزی تقاضایی است

3 دماغ یوسف اگر تر کنند کف ببرد از این شراب که در ساغر تماشایی است

4 نقاب می کشد ای دل تمام حوصله شو که باز وقت شراب و کرشمه پیمایی است

1 آنی که پای تا به سرت عجب طاعت است شب زنده داریت بتر از خواب غفلت است

2 خواهی به کعبه رو کن و خواهی یه سومنات دل بد مکن که شش جهت از بهر طاعت است

3 بیرون بود حلاوت و تلخی و مدح و ذم رد و قبول با همه از روی عادت است

4 احباب را سلام و دعایی ضرور نیست این شیوه ها وسیله ی مهر و محبت است

1 مست و بد خوبیم و هم‌صحبت جانانهٔ مست فتنه‌انگیز بود آتش و هم‌خانهٔ مست

2 همه محتاج شرابیم ولی ساقی عدل ندهد ساغر هشیار چو پیمانهٔ مست

3 قول ارباب خرد دست کش صد غرض است هیچ افسانه چنان نیست که افسانهٔ مست

4 ابله مست و خرد پیشهٔ هشیار یکی است مصلحت‌دان طلبی رو سوی دیوانهٔ مست

1 غمگساری در لباس دشمنی محبوبی است خشم و ناز آرایش بیرون و بزم خوبی است

2 گر به سختی درد من ظاهر شود کاین اضطراب هم ترازوی متاع طاقت ایوبی است

3 از هوس آزادم اما آن چه دل را می گزد اشتیاق یوسفی و گریه ی یعقوبی است

4 سدره ی آب و گلم پژمرده می گردد، ولی در نهادم شعله را نشو نمای طوبی است

1 می کش و مست عشوه کن، نرگس می پرست را میکده ی کرشمه کن، گوشه ی چشم مست را

2 آمده فوج تازه ای ، جمله شهادت آرزو خیز و شراب و دشنه ده ،غمزه ی تیز مست را

3 خیز و سماع شوق کن، چند به حکم عافیت در شکنی به گوش دل، زمزمه ی الست را

4 زلف شکن فروش را ، بر دل من متاع کش یاد زمانه ده ز نو، قاعده ی شکست را

1 تا چشم عشوه ساز تو مهمان فتنه است شیرین تبسمت نمک خوان فتنه است

2 یا رب چه فتنه ای که به عهد تو روزگار در گوشه ای نشسته و حیران فتنه است

3 ناز آفت و کرشمه بلا، عشوه دل فریب یاران حذر کنید که توفان فتنه است

4 از فتنه ی غمش به که نالیم، چون مدام دیوان شاه حسن در ایوان فتنه است

1 ای دل پیاله گیر که وقت صبوح تست کز فیض جمله فتح، محل فتوح تست

2 آیینه ای که صورت و معنی نمایدت دست است، گر جمله سوخته، در جیب روح تست

3 اسباب عفو را، چه به ما، جلوه می دهی ما توبه دشمنیم و ستم را صبوح تست

4 اهل مسیح را به فلک بر، مسیح وار این گریه من است، نه توفان نوح تست

1 بیدلی کو از او پرسم دل آواره چیست از مزاج دل تفاوت تا به سنگ خاره چیست

2 عهد پیش از خاطرم شد، عشق گویا بنگرم بی وفایی های بخت و شوخی سیاره چیست

3 چاره ای آخر ضرور است از پی تحصیل درد من ندانم هر که می داند بگوید چاره چیست

4 آن که می دزدد نزاکت نام مرهم از تنش کی شناسد شکر زخم غمزه ی خونخواره چیست