بحر متقارب در ابیات پراکندهٔ مثنویها عنصری بلخی

1 نشستند بر گاه ، ماه شاه چه نیکو بود گاه را شاه و ماه

1 فلاطوس برگشت و آمد براه بر حجرۀ وامق نیکخواه

1 بجوشید لشکر چو مور و ملخ کشیدند از کوه تا کوه نخ

2 زمینی همه روی او دیولاخ بدیدن درشت و به پهنا فراخ

1 بتندید عذرا چو مردان جنگ ترنجید بر بارگی تنگ تنگ

1 بدیشان نبد ز آتش مهر تیو بیک ره برآمد ز هر دو غریو

1 برو جست عذرا چو شیر نژند بزد دست و چشم ادانوش کند

1 چو رفتند سوی جزیرۀ کیوس یکی مرد بدنام او منقلوس

1 ز گرمی بر آن کوکبه بانگ زد که آن بانگ تب لرزه بر مانگ زد

1 جهان خیره ماند ز فرهنگ او از آن برز و بالا و اورنگ او

1 گرانمایه کاری بفرّ و شکوه برفت و شدند آن بآیین گروه