بفرمود تا آسنستان پگاه از عنصری بلخی مثنوی 85
1. بفرمود تا آسنستان پگاه
بیامد بنزدیک رخشنده ماه
نشستند بر گاه ، ماه شاه از عنصری بلخی مثنوی 86
1. نشستند بر گاه ، ماه شاه
چه نیکو بود گاه را شاه و ماه
گرانمایه کاری بفرّ و شکوه از عنصری بلخی مثنوی 87
1. گرانمایه کاری بفرّ و شکوه
برفت و شدند آن بآیین گروه
کف یوز پر مغز آهو بره از عنصری بلخی مثنوی 88
1. کف یوز پر مغز آهو بره
همه چنگ شاهین دل گودره
نه از خواب و از خورد بودش از عنصری بلخی مثنوی 89
1. نه از خواب و از خورد بودش مزه
نه بگسست از چشم او نایزه
فلاطوس برگشت و آمد براه از عنصری بلخی مثنوی 90
1. فلاطوس برگشت و آمد براه
بر حجرۀ وامق نیکخواه
پدر داده بودش گه کودکی از عنصری بلخی مثنوی 91
1. پدر داده بودش گه کودکی
به آذار طوس آن حکیم ذکی
ز جوی خورا به چه کمتر بگوی از عنصری بلخی مثنوی 92
1. ز جوی خورا به چه کمتر بگوی
که بسیار گردد بیکبار اوی
درو آب چشمه ، در او آب جوی از عنصری بلخی مثنوی 93
1. درو آب چشمه ، در او آب جوی
که رنجه نبودی درو آب جوی
چنان دان که این هیکل از از عنصری بلخی مثنوی 94
1. چنان دان که این هیکل از پهلوی
بود نام بتخانه ار بشنوی
لب بخت پیروز را خنده ای از عنصری بلخی مثنوی 95
1. لب بخت پیروز را خنده ای
مرا نیز مرو ای فرخنده ای