بدردم ننگرد درمانم این است از نشاط غزل 85
1. بدردم ننگرد درمانم این است
پریشان خواهدم سامانم این است
ما هم چو پرده برفکند آفتاب چیست از نشاط غزل 86
1. ما هم چو پرده برفکند آفتاب چیست
اشکم چو در حساب بیاید سحاب چیست
سلسله ای ساخته کاین جعد موست از نشاط غزل 87
1. سلسله ای ساخته کاین جعد موست
وقت دلی خوش که گرفتار اوست
روز آسایش و آرایش و دین و دنیاست از نشاط غزل 88
1. روز آسایش و آرایش و دین و دنیاست
روز افزایش و فضل و کرم و بذل و عطاست
من نه آن غرقه که از بحر برندش بکنار از نشاط غزل 89
1. من نه آن غرقه که از بحر برندش بکنار
من نه آن تشنه که سیراب کنندش ز فرات
کشتن عاشق مباحستی مباح از نشاط غزل 90
1. کشتن عاشق مباحستی مباح
اقتلولی لیس فی قتلی جناح
هم سبزه سر زد از چمن و هم سمن ز شاخ از نشاط غزل 91
1. هم سبزه سر زد از چمن و هم سمن ز شاخ
ساقی بساط باده به بستان ببر ز کاخ
حاجتی دارم و حاشا که بگفتار آید از نشاط غزل 92
1. حاجتی دارم و حاشا که بگفتار آید
حجت است آن که بگفتار پدیدار آید
من و از خون دل پیمانه‌ای چند از نشاط غزل 93
1. من و از خون دل پیمانه‌ای چند
تو و پیمانه با بیگانه‌ای چند
من و دل را بکویی منزلی بود از نشاط غزل 94
1. من و دل را بکویی منزلی بود
که در هر سو دلی با بیدلی بود
دل از سر کویت هوس خانه ندارد از نشاط غزل 95
1. دل از سر کویت هوس خانه ندارد
دیوانهٔ عشقت سر ویرانه ندارد
نه دست من همین بهر هلاکم دامنت گیرد از نشاط غزل 96
1. نه دست من همین بهر هلاکم دامنت گیرد
به سد امید اگر آیی به خاکم دامنت گیرد