غزلیات در دیوان اشعار نشاط اصفهانی

1 او میرود ز پیش و من اندر قفای او او فارغ است از من و من مبتلای او

2 مشکین کمند گیسویش افتاده از قفا هر جا دلیست میکشد اندر قفا ی او

3 گفتم که از خطای من افزون چه میشود شرمنده تر شدم چو بدیدم عطای او

1 شاها هلال ماه نو از آفتاب خواه ابروی یار بین وز ساقی شراب خواه

2 هر شب هلال عید ز ابروی یار بین و ندر هلال جام ز می آفتاب خواه

3 چون دست صبحدم دهد اوراق گل بباد گاهی بدست مصحف و گاهی کتاب خواه

4 روز از سماع گفته ی زاهد کنی بشب کفاره از ترانه ی چنگ و رباب خواه

1 دوش آمد ببرم می زده خواب آلوده چهره افروخته، خوی کرده، عتاب آلوده

2 شیشه در دست و قدح بر کف و بگشوده نظر لب شکر شکن آن لعل شراب آلوده

3 گفت ای خفته ی آشفته ز اندوه جهان حیف نبود چو تویی غمزده خواب آلوده

4 قدحی در کش و از دیده ی عفوش بنگر تا ببینی چه گنه های ثواب آلوده

1 توانایی چه جویی، خستگی به بدین تندی مران آهستگی به

2 گرفتاران زلف پر شکن را پریشان حالی واشکستگی به

3 دلا گر مهر پیوستی به یک سو از این سوی دگر بگسستگی به

4 گره مگشا از آن گیسوی پر چین که ما را از گشایش بستگی به

1 بهار و عید مبارک ببخت شاهنشاه پناه دولت ایران قوام دین الاه

2 اساس دولت و ذاتش قیاس جسم و روان نظام ملت و حکمش مثال چشم و نگاه

3 جهان و نعمت او همچو گلستان و سحاب روان و طاعت او همچو بوستان و گیاه

4 زبان روز و شب امروز صبح و شام همی ببخت خسرو عالم ببخت شاهنشاه

1 دیدیم کرانه تا کرانه غیر از تو نبود در میانه

2 هم دست هزار آستینی هم صدر هزار آستانه

3 یک گلبن و سد هزار گلشن یک شاهد و سد هزار خانه

4 شادی زمانه جاودان نیست اندوه تو عیش جاودانه

1 ساقیا برخیز کز پیمانه ای داد دل گیریم از فرزانه ای

2 سنگ طفلان تا بکی بایست خورد آخر ای دل تابکی دیوانه ای

3 زحمتی دارم ز غوغای خرد ای دریغ از ناله ی مستانه ای

4 شیخم از مسجد چه غم بیرون کند هست در بیرون در میخانه ای

1 بیا بصاحب ما بین که تاعیان نگری فضایل ملکی در شمایل بشری

2 بهر چه حسن توان گفت روی اوست قرین زهر چه عیب توان جست خوی اوست بری

3 ببین برویش و کوتاه کن سخن ناصح که بی زبانی خوشتر بود ز بی بصری

4 بگو بشحنه که از ما خبر نجوید باز ببزم ما خبری نیست غیر بی خبری

1 دارد شب نومیدی ما صبح امیدی باد سحری میدهد از غیب نویدی

2 غازی ز پی دشمن و ما را برخ دوست هر لحظه نگاهی و در آن اجر شهیدی

3 از لطف بنالیم و ز بیداد ننالیم کز دوست نداریم بجز دوست امیدی

4 تا نشکنی آگاه نگردی ز دل ما قفلیست که در وی نفتد هیچ کلیدی

1 ز ما گمگشتگان پرسید از آن کوی سراغ تشنگان جویید از جوی

2 میی بی غش، بتی دلکش، دلی خوش لب ساقی، لب ساغر، لب جوی

3 فسونگر نو گلی، جزعی نظر باز زبان دان بلبلی، لعلی سخنگوی

4 دگر از هر چه گویی، لب فروبند دگر از هر چه جویی، دل فروشوی