من در این جمع و پریشان دلم از غوغایی از نشاط غزل 263
1. من در این جمع و پریشان دلم از غوغایی
دیده جایی نگران دارم و خاطر جایی
بیا از دور ساقی گیر جامی از نشاط غزل 264
1. بیا از دور ساقی گیر جامی
که دور جم نمی ارزد بجامی
مرهم دل‌های ریش از مشک ناب آورده‌ای از نشاط غزل 265
1. مرهم دل‌های ریش از مشک ناب آورده‌ای
یا که بر رخسار خویش از خط نقاب آورده‌ای
سرم خوش است برآنم که از سر مستی از نشاط غزل 266
1. سرم خوش است برآنم که از سر مستی
سری بر آورم از جیب و زاستین دستی
من فاش کنم غم نهانی از نشاط غزل 267
1. من فاش کنم غم نهانی
حاشا نکنم که خود تو دانی
زهر سو بر بن در بینوایی از نشاط غزل 268
1. زهر سو بر بن در بینوایی
خداوندان فضل آخر عطایی
روزها رفت و نکردی بسوی ما نظری از نشاط غزل 269
1. روزها رفت و نکردی بسوی ما نظری
خبرت باد که عمریست زما بی خبری
ای جم از این می اگر جامی زنی از نشاط غزل 270
1. ای جم از این می اگر جامی زنی
دست یازد بر تو کی اهریمنی
یک بار نخواندند و نگفتند کجایی از نشاط غزل 271
1. یک بار نخواندند و نگفتند کجایی
تا چند توان رفتن تا خوانده بجایی
شب تیره وره سخت، چنین سست چرایی از نشاط غزل 272
1. شب تیره وره سخت، چنین سست چرایی
بشتاب اگر بر اثر ناقه ی مایی
این شهد نمیرسد بکامی از نشاط غزل 273
1. این شهد نمیرسد بکامی
این صید نمی فتد بدامی
ای نفس اگر بخود نفسی نیک بنگری از نشاط غزل 274
1. ای نفس اگر بخود نفسی نیک بنگری
مقصود خود ز خود طلبی نی ز دیگری