سرم خوش است و دو عالم بمدعای من است از نشاط غزل 49
1. سرم خوش است و دو عالم بمدعای من است
بهر چه می نگرم گویی از برای من است
جانم بلب و جام لبالب ز شراب است از نشاط غزل 50
1. جانم بلب و جام لبالب ز شراب است
فردا چه زیان زآتشم این جام پر آب است
خاک بادا بسری کش اثر از سنگی نیست از نشاط غزل 51
1. خاک بادا بسری کش اثر از سنگی نیست
چاک آن سینه که کارش بدل تنگی نیست
بستم ز دعا لب که دعا بی هوسی نیست از نشاط غزل 52
1. بستم ز دعا لب که دعا بی هوسی نیست
ما را زخدا غیر خدا ملتمسی نیست
زاهد ار ره ندهد خانه ی خماری هست از نشاط غزل 53
1. زاهد ار ره ندهد خانه ی خماری هست
وجه می گر نرسد خرقه و دستاری هست
جان و جانان، دل و دلبر بهم است از نشاط غزل 54
1. جان و جانان، دل و دلبر بهم است
تن اگر دور بماند چه غم است
آگاه کسی ز کار ما نیست از نشاط غزل 55
1. آگاه کسی ز کار ما نیست
کاو را نظری به یار ما نیست
شاهد ما چه غم ار پرده دروقلاش است از نشاط غزل 56
1. شاهد ما چه غم ار پرده دروقلاش است
آفتاب است و نهان از نظر خفاش است
فرخنده طایری که گرفتار دام تست از نشاط غزل 57
1. فرخنده طایری که گرفتار دام تست
فرخنده تر از آن که گذارش ببام تست
گر بسوزیم بآتش همه گویند سزاست از نشاط غزل 58
1. گر بسوزیم بآتش همه گویند سزاست
در خور جورم و از فضل توام چشم عطاست
وقت آن شد که ز میخانه در آیم سر مست از نشاط غزل 59
1. وقت آن شد که ز میخانه در آیم سر مست
لب ساغر بلب و طره ی ساقی در دست
گر شهر حرام است و گرماه صیام است از نشاط غزل 60
1. گر شهر حرام است و گرماه صیام است
بودن نفسی بی می و معشوق حرام است