غزلیات در دیوان اشعار نشاط اصفهانی

1 کشور دل از جهانی دیگر است این زمین را آسمانی دیگر است

2 ای جهان از راه ما بردار دام طایر ما زآشیانی دیگر است

3 ای فلک از بخت ما بر گیر رخت کوکب ما ز آسمانی دیگر است

4 ما در این راه ایمنیم از رهزنان نقد ما با کاروانی دیگر است

1 بیا که نوبت مستی عشق و شرب مدام است از آتشی نه زآبی که در صراحی و جام است

2 بدان شمایل دلکش اگر ببزم خرامد حدیث ناصح مشفق بیک نگاه تمام است

3 نوید وصل دلم میرسد ز عارض و زلفش که شب مصاحب روز است و صبح در بر شام است

4 بطاق میکده دیدم کتابه ای که: برندان غم و سرور جهان، مهر و کین خلق، حرام است

1 سرتاسر عالم به تن امروز سری نیست کز خاک در شاه جهانش اثری نیست

2 در کار دل غم‌زدگانت نظری نیست یا از من دل‌خسته هنوزت خبری نیست

3 حیرت‌زده می‌دید به حال من و می‌گفت پنداشتم از زلف من آشفته‌تری نیست

4 هر سو که نهی روی سر از خویش بر آری تا نگذری از خویش به سویش گذری نیست

1 هر کرا دل، دلبری را منزل است آنکه بی دلبر بماند بی دل است

2 شاهد از یاران کجا گیرد کنار هر کجا شمعی میان محفل است

3 این جفا و جور مخصوص تو نیست هر که شد سیمین بدن سنگین دل است

4 خواجه پندارد که عیب عاشقان تا نگوید، کس نگوید عاقل است

1 در عشق هیچ مرحله جای درنگ نیست بشتاب زانکه عرصه ی امید تنگ نیست

2 رخ از بلا متاب که مقصود انبیا جز در میان آتش و کام نهنگ نیست

3 طفلان هنوز بی خبرند از جنون ما یا این جنون هنوز سزاوار سنگ نیست

4 با بندگان چه جای عتابست و خشم و کین از ما اگر ملولی حاجت بجنگ نیست

1 قرارگاه جهان بر مدار تقدیر است عجب زخواجه که درگیر و دار تدبیر است

2 اگر بلطف بخوانند کبک صیاد است و گر بقهر برانند باز نخجیر است

3 نه لطف خاصه ی طاعت نه خشم لازم جرم خدای را چه طلسم است این چه تأثیر است

4 زهی کمال کشی ابروان بر چینش که هر طرف نگرد دیده، تیر بر تیر است

1 بهر جا بنگرم بالا و گرپست نبینم در دو عالم جز یکی هست

2 درون خانه و بیرون در اوست هم او خود حلقه بر در زد هم او بست

3 زیک شاخیم اگر شیرین اگر تلخ زیک بزمیم اگر هشیار اگر مست

4 بپایم شاخ گلبن رشته ی دام براهم موج دریا حلقه ی شست

1 زنده بی عشق کسی در همه ی عالم نیست وانکه بی عشق بماند نفسی آدم نیست

2 تا چه باشد بسر پیر خرابات که من بیکی جرعه می اندیشه ام از عالم نیست

3 غم و شادی که بیک لحظه دگرگون گردد چه غم، ار باشد و گر زانکه نباشد غم نیست

4 کفر و دین عقل و جنون دانش و دانایی را آزمودیم درین پرده کسی محرم نیست

1 گر چه ما را پای تا سرجرم و سر تا پا خطاست خواجه دید آنگه خرید، ار عیب ها پوشد رواست

2 آنکه دستم داد اگر دستم بگیرد در خور است آنکه مستم کرد اگر عذرم پذیرد هم سزاست

3 گر بخشم آید حلیم است ار ببخشاید کریم گر بخواند شهریار است ار براند پادشاست

4 بی خطا گیرد که این عدل است و اینش عادل است بی سزا بخشد که این فضل است و اینش اقتضاست

1 حاصل هر دو جهان خوشه ای از خرمن ماست ساحت کون و مکان گوشه ای از مسکن ماست

2 چشم بر بند و به ظلمتکده ی فقر در آی تا ببینی که فروغ فلک از روزن ماست

3 چشمه ی کوثر و آن باغ دلارای بهشت نمی از مشرب ما، نکهتی از گلشن ماست

4 چه اثر بود درین دشت که بی زحمت کشت یک جهان ریزه خور و خوشه بر از خرمن ماست