من به توفیق خدا، ره به خدا یافته ام از عمادالدین نسیمی غزل 179
1. من به توفیق خدا، ره به خدا یافته ام
عارف حق شده و ملک بقا یافته ام
تا منور شد ز خورشید رخ او دیدهام از عمادالدین نسیمی غزل 180
1. تا منور شد ز خورشید رخ او دیدهام
در همه اشیا ظهور صورت او دیدهام
نظر برداشت از من تا حبیبم از عمادالدین نسیمی غزل 181
1. نظر برداشت از من تا حبیبم
به جای وصل هجران شد نصیبم
من شاهباز زاده شاه شریعتم از عمادالدین نسیمی غزل 182
1. من شاهباز زاده شاه شریعتم
از بهر صید طایر قدس حقیقتم
من گنج لامکانم اندر مکان نگنجم از عمادالدین نسیمی غزل 183
1. من گنج لامکانم اندر مکان نگنجم
برتر ز جسم و جانم در جسم و جان نگنجم
به بوی زلف مشکینت گرفتار صبا بودم از عمادالدین نسیمی غزل 184
1. به بوی زلف مشکینت گرفتار صبا بودم
چه دانستم من خاکی که عمری باد پیمودم
در خمارم ساقیا! جام جمی میبایدم از عمادالدین نسیمی غزل 185
1. در خمارم ساقیا! جام جمی میبایدم
محرم همدم ندارم، همدمی میبایدم
من آن گنجم که در باطن هزاران گنج زر دارم از عمادالدین نسیمی غزل 186
1. من آن گنجم که در باطن هزاران گنج زر دارم
من آن بحرم که در دامن به دریاها گهر دارم
قسم به مهر جمالت که جز تو ماه ندارم از عمادالدین نسیمی غزل 187
1. قسم به مهر جمالت که جز تو ماه ندارم
تو شاه حسنی و غیر از رخ تو شاه ندارم
ترک شراب کی کنم من که چو رند فاسقم؟ از عمادالدین نسیمی غزل 188
1. ترک شراب کی کنم من که چو رند فاسقم؟
عار ز زهد اگر کنم فخر من است که عاشقم
هر آن نقشی که می بندی نگارا ناقش آنم از عمادالدین نسیمی غزل 189
1. هر آن نقشی که می بندی نگارا ناقش آنم
به هر اشیا که پیوندی درون جان او جانم
منم آن دو هفته ماهی که بر آسمان جانم از عمادالدین نسیمی غزل 190
1. منم آن دو هفته ماهی که بر آسمان جانم
منم آن خجسته مهری که بر اوج لامکانم