نندیشم از کسی از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 82
1. نندیشم از کسی که به نادانی
با من رسن ز کینه کشان دارد
...
مردم سفله به سان از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 83
1. مردم سفله به سان گرسنه گربه
گاه بنالد به زار و گاه بخرد
...
این دهر باشگونه از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 84
1. این دهر باشگونه چو بستیزد
شیر ژیان به‌دام درآویزد
...
چو تنها بوی گربه‌ات از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 85
1. چو تنها بوی گربه‌ات مونس آید
به ویران درون جغد مسعود باشد
...
ز بند آز به جز عاقلان از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 86
1. ز بند آز به جز عاقلان نرسته‌ستند
دگر به تیغ طمع حلق خویش خسته‌ستند
...
از بهر چه این خر از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 87
1. از بهر چه این خر رمه بی‌بند و فسارند؟
یک ذره نسنجند اگر بیست هزارند
...
وعدهٔ این چرخ از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 88
1. وعدهٔ این چرخ همه باد بود
وعده رطب کرد و فرستاد تود
...
فرو مایه چون سیر از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 89
1. فرو مایه چون سیر خورده بباشد
همه عیب جوید همه شر کاود
...
گویمت چگونه شود از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 90
1. گویمت چگونه شود زنده کو هلاک شود:
آب باز آب شود خاک باز خاک شود
...
بر دشمنی دشمنت از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 91
1. بر دشمنی دشمنت چو دیدی
فعلش، نه نشان و نه داغ باید
...
بر ره مکر و حسد از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 92
1. بر ره مکر و حسد مپوی ازیراک
هر که به راه حسد رود بتر آید
...
نبینی بر درخت از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 93
1. نبینی بر درخت این جهان بار
مگر هشیار مرد، ای مرد هشیار
...