پیشهٔ این چرخ از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 243
1. پیشهٔ این چرخ چیست؟ مفتعلی
نایدش از خلق شرم و نه خجلی
...
جهان بازی گری از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 244
1. جهان بازی گری داند مکن با این جهان بازی
که در مانی به دام او اگرچه تیز پر بازی
...
ای به خطاها بصیر از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 245
1. ای به خطاها بصیر و جلد وملی
نایدت از کار خویش، خود خجلی
...
شادی و جوانی از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 246
1. شادی و جوانی و پیشگاهی
خواهی و ضعیفی و غم نخواهی
...
ای آدمی به صورت از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 247
1. ای آدمی به صورت و بی‌هیچ مردمی
چونی به فعل دیو چو فرزند آدمی؟
...
گرت باید که تن از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 248
1. گرت باید که تن خویش به زندان ندهی
آن به آید که دل خویش به شیطان ندهی
...
چه چیز بهتر و از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 249
1. چه چیز بهتر و نیکوتر است در دنیی؟
سپاه نی ملکی نی ضیاع نی رمه نی
...
شبی تاری چو بی‌ساحل از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 250
1. شبی تاری چو بی‌ساحل دمان پر قیر دریائی
فلک چون پر ز نسرین برگ نیل اندوده صحرائی
...
آسایشت نبینم از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 251
1. آسایشت نبینم ای چرخ آسیائی
خود سوده می‌نگردی ما را همی بسائی
...
این کهن گیتی از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 252
1. این کهن گیتی ببرد از تازه فرزندان اوی
ما کهن گشتیم و او نو اینت زیبا جادوی!
...
ای طمع کرده ز از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 253
1. ای طمع کرده ز نادانی به عمر هرگزی
با فزونی و کمی مر هرگزی را کی سزی؟
...
آمد و پیغام حجت از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 254
1. آمد و پیغام حجت گوش‌دار ای ناصبی
پاسخش ده گر توانی، سر مخار، ای ناصبی؟
...