ای غره شده به از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 232
1. ای غره شده به پادشائی
بهتر بنگر که خود کجائی
...
جهان را نیست از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 233
1. جهان را نیست جز مردم شکاری
نه جز خور هست کس را نیز کاری
...
ایا دیده تا روز از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 234
1. ایا دیده تا روز شب‌های تاری
بر این تخت سخت این مدور عماری
...
نماند کار دنیا از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 235
1. نماند کار دنیا جز به بازی
بقائی نیستش هر چون طرازی
...
بگذر ای باد دل‌افروز از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 236
1. بگذر ای باد دل‌افروز خراسانی
بر یکی مانده به یمگان دره زندانی
...
گر خرد را بر سر از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 237
1. گر خرد را بر سر هشیار خویش افسر کنی
سخت زود از چرخ گردان، ای پسر، سر بر کنی
...
ای شده مشغول از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 238
1. ای شده مشغول به ناکردنی،
گرد جهان بیهده تا کی دنی؟
...
ای مانده به کوری از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 239
1. ای مانده به کوری و تنگ حالی
بر من ز چه همواره بد سگالی
...
تمییز و هوش و از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 240
1. تمییز و هوش و فکرت و بیداری
چون داد خیره خیره تو را باری؟
...
این چه خیمه است از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 241
1. این چه خیمه است این که گوئی پر گهر دریاستی
یا هزاران شمع در پنگان از میناستی
...
دگر ره باز با از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 242
1. دگر ره باز با هر کوهساری
بخار آورد پیدا خار خاری
...