ای رفیقان چون سخن اینجا رسید از نراقی مثنوی طاقدیس 94
1. ای رفیقان چون سخن اینجا رسید
داستان تا شرح حال ما کشید
ای خدا ای ناامیدان را امید از نراقی مثنوی طاقدیس 95
1. ای خدا ای ناامیدان را امید
ای ز تو شام سیه صبح سفید
ابرهه آن صاحب پیل سفید از نراقی مثنوی طاقدیس 96
1. ابرهه آن صاحب پیل سفید
آنکه لشکر جانب کعبه کشید
هیچش از این خانه غم در دل نبود از نراقی مثنوی طاقدیس 97
1. هیچش از این خانه غم در دل نبود
ورنه حرفی هم از آن مشکل نبود
ای خدا بنگر به این بار گران از نراقی مثنوی طاقدیس 98
1. ای خدا بنگر به این بار گران
ناقه ای دارم ضعیف و ناتوان
الغرض آن پیل برجا ایستاد از نراقی مثنوی طاقدیس 99
1. الغرض آن پیل برجا ایستاد
هست این حیوان خدایا یاجماد
خورد چون طوطی فریب زاغ شوم از نراقی مثنوی طاقدیس 100
1. خورد چون طوطی فریب زاغ شوم
روز و شب شد هم نشین با فوج بوم
سخت ماند داستانت ای عمو از نراقی مثنوی طاقدیس 101
1. سخت ماند داستانت ای عمو
قصه ی آن را که در چه شد فرو
انگبینی از دهانشان ریخته از نراقی مثنوی طاقدیس 102
1. انگبینی از دهانشان ریخته
انگبین با خاک و زهر آمیخته
آن شنیدستی پلنگی شیرگیر از نراقی مثنوی طاقدیس 103
1. آن شنیدستی پلنگی شیرگیر
آمد از کهسار سیل آسا به زیر
ای خدا ای چاره ی بیچارگان از نراقی مثنوی طاقدیس 104
1. ای خدا ای چاره ی بیچارگان
رهنمای گمرهان آوارگان
آشنایی بود ما را در جهان از نراقی مثنوی طاقدیس 105
1. آشنایی بود ما را در جهان
آشنا در آشکارا و نهان