ساده مردی از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 71
1. ساده مردی بود از اهل سداد
بود او از صوفیان نیک اعتقاد
وان دگر خود از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 72
1. وان دگر خود را فقیه شهر خواند
حکم برمال و دماء خلق راند
گفت عارف از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 73
1. گفت عارف در جواب جفت خویش
کی تو مغرور خیالات پریش
ماند حیران از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 74
1. ماند حیران اندر آن صحرا فرید
گفت ناگاهان شترمرغی پدید
صوفیان را از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 75
1. صوفیان را حلقه ای در ذکر بود
کارشان در حلقه ذکر و فکر بود
مرد و زن را از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 76
1. مرد و زن را چون سخن اینجا رسید
مخلصی مرد از جواب زن ندید
بود لقمان از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 77
1. بود لقمان نیکبختی را رفیق
خدمتش را ملتزم در هر طریق
کدخدای خانه از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 78
1. کدخدای خانه دادش یک دو نان
نانها بگرفت و چابک شد روان
بر لب بامی از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 79
1. بر لب بامی یکی عاشق نشست
دیده بر دیدار آن معشوق بست
بانگ زد کی از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 80
1. بانگ زد کی رو سیاهان عنود
زد گریبان چاک و رخساره شخود
تا بگویم از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 81
1. تا بگویم باقی احوال شاه
با گروه کودکان در عرض راه
جمله شاگردانش از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 82
1. جمله شاگردانش اندر حاشیه
بود او چوپان و ایشان ماشیه