مثنوی طاقدیس ملا احمد نراقی

1 هان نپنداری که چون آید بسر عمر تو انجام یابد این سفر

2 تا در این وادی تو هستی گام زن آخرین گامت در آن باشد وطن

3 نی فزاید بعد از آنت مایه ای نی فزون گردد تورا پیرایه ای

4 این سخن نزدیک دانایان خطاست نزد دانا این سفر بی انتهاست

1 نیست راحت تا سفر آید به سر انه کان السفر بعض السقر

2 این مسافر تا ابد در جنبش است بر کنار از راحت و آسایش است

3 کاین نباشد ای برادر جز قیاس از قیاس ابلیس شد در اقتباس

4 گفت جعفر آن امام راستین اول من قاس ابلیس اللعین

1 کاندران رادان همه گمره شدند موشکافان جهان ابله شدند

2 دور بینان کور و نابینا همه تیزهوشان بیهش و رسوا همه

3 داد بهر آزمایش جلوه ها هیچ اندر هیچ اندر هیچ را

4 وان چه بود آن چیز و بالاتر ز چیز کرد پنهان در پس صد پرده نیز

1 آن خلیفه می شدی اندر حرم گرد بر گردش وشاقان و خدم

2 جمله میران و سران پیرامنش هرطرف بگرفته طرف دامنش

3 سوی خانه پادشاه ذوالجلال می خرامیدی چنین با صد دلال

4 با هزاران ناز و تمکین تمام گام می زد جانب بیت الحرام

1 ای خدا از خود دو چشمم کور کن واز جمالت دیده ام پرنور کن

2 دارم از خود صد شکایت ای خدا با که گویم جز تو عیب خویش را

3 ای خدا دارم دلی از دست خویش شرحه شرحه پاره پاره ریش ریش

4 ای خدا آمد به ما از راستان این حدیث و نیست الا راست آن

1 ناقه راند روز و شب با صد شعف تا فرات و فاخریات نجف

2 ساربانا خاطر ما شاد کن ساز راه کوفه و بغداد کن

3 سامری گشتم ز شوق سامره کو رفیقی تا بسازم ساز ره

4 سامره جان باشد و تن این جهان گشته جان این جهان آنجا نهان

1 با دل شاد این زمان ای نیکخو باقی احوال طوطی را بگو

2 مرغ دست آموز شاه کیقباد چون گذارش در جزیره اوفتاد

3 شه فراموشش شد و ایام او وان عنایتهای صبح و شام او

4 رفت از یادش رفیقان و وطن همنشین گردید با زاغ و زغن

1 آن شنیدستی که شاهنشاه دین پیشوای اولین و آخرین

2 سوی مسجد روزی از دولتسرای می شدی تا فرض حق آرد بجای

3 اتفاقاً کودکی چند از عرب در ره شه در نشاط و در طرب

4 خاک بازی می نمودند آن گروه در ره آن پادشاه باشکوه

1 اینچنین آمد حدیث از راویان بر روانشان باد صد رحمت روان

2 کان فلک پیما شه گردون وقار روزی اندر حجره ای بودش قرار

3 وه چه حجره مطلع خورشید جان وه چه حجره مکمن جان جهان

4 وه چه حجره مشرق صبح ازل مطلع نور خدا عزوجل

1 شغل او تحصیل آب و نان تو کار این ترتیب قوت جان تو

2 او تورا آرد به این ماتمکده سازدت همخانه ی دیو و دده

3 این رها از دیو و دد سازد تورا هم برون زین لجه اندازد تورا

4 تا سرای خاص سلطانت برد تا به خلوتگاه جانانت برد