مثنوی طاقدیس ملا احمد نراقی

1 دل ازین دیوار خاکی کن جدا نصب کن بر طاق جان مجتبا

2 چیست کندن دل از این دیوار خاک کردنش زآلایش تن صاف و پاک

3 کی دل از آلایش تن پاک شد آدمی چون مرد و جسمش خاک شد

4 چونکه مردی دل ز تن مهجور گشت آینه دل از ره تن دور گشت

1 گر نبودی پنبه اندر گوش تو ور نبودی کر دو گوش هوش تو

2 می شنیدی ناله ی پنهان جان وان شکایتهای بی پایان جان

3 می شنیدی تا چسان گوید سخن با رفیقان و دیار خویشتن

4 نالد و گوید خدا را ای مهان یاد آرید از غریبی مستهان

1 ای برادر این ره بازار نیست زاد این ره درهم و دینار نیست

2 راه عشق است این نه راه شهر و ده ترک سر کن پس در این ره پای نه

3 هست این ره راه اقلیم و فنا شرط این ره توبه از میل و هوا

4 مرکب این راه عزم است و وفا توشه ی آن رنج و اندوه و عنا

1 هان چه مردان بشکن این محکم طلسم پای بیرون نه ز ملک جان و جسم

2 جسم را در راه جانان خوار کن جان به خاکپای او ایثار کن

3 بند جسم و جان زبال و پرگشای از مضیق شش جهت بالاتر آی

4 عالمی بنگر سراسر نور پاک عالمی فارغ ز آب و باد و خاک

1 سوی دنیا بنگر و احوال آن وان غم و اندوه مالامال آن

2 هم فلک پیوسته در رنج دوار هم زمین دایم ذلیل و خاکسار

3 آتشش پیوسته در سوز و گداز باد آن در اضطراب و در حماز

4 آب را تا خود چه باشد اینچنین نالد و دایم زند سر بر زمین

1 روز و شب مشغول پاس خویشتن در حذر از خویش و از فرزند و زن

2 تخت زرینی که بینی جای اوست تخته بندی محکم اندر پای اوست

3 دارد اندر دل هوای سیر و گشت گشت بازار و دکان و باغ و دشت

4 لیک پایش تخته بند است ای رفیق می نه بتواند برآید از مضیق

1 داد خواهانش گرفته راهها راه خوابش بسته شبها آهها

2 وان دگر در فکر جاه و منصب است روز و شب ز اندیشه در تاب و تب است

3 دل به زیر بار غم دارد مدام جرعه ی آبی نمی نوشد بکام

4 نی گوارا لقمه ای در کام او نی بشادی قطره ای در جام او

1 دیگری در کار زرع است و شیار نی شبش آرام و نی روزش قرار

2 بگذرد گر در هوا فوجی جراد او همی خواند اعوذ وان یکاد

3 روز در کناسی و سرگین کشی شب ز بیم عاقبت دل آتشی

4 کشت من امسال آیا چون شود دخل آن از پارکاش افزون شود

1 باز گردم بر سر آن داستان داستان طوطی و شاه جهان

2 منتظر ایستاده آن طوطی براه تا چه فرماید دگر آن پادشاه

3 پادشه فرمود کای شیرین کلام آنچه باید گفت من گفتم تمام

4 وقت رفتن شد کنون پرواز کن چشم و هوش و گوش خود را باز کن

1 پادشاهی بود در مغرب زمین جملگی مغرب زمینش در نگین

2 کشورش معمور و گنجش بیکران حکم او نافذ بر اقطار جهان

3 روز و شب در فکر صهبا و سرود فارغ از بازیچه ی چرخ کبود

4 نوبتی آن پادشاه کامکار راند لشکر سوی ملک زنگبار