دوزخی دان از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 36
1. دوزخی دان این خودی را ای رفیق
دوزخی در وی مضیق اندر مضیق
گفت اینست از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 37
1. گفت اینست آنچه گویند آفتاب
این همان خورشید با صد آب و تاب
جان علوی از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 38
1. جان علوی پر زند برهم همی
تا مگر پرد به بالاتر همی
آن یکی را از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 39
1. آن یکی را داد سلطان عزیز
دست جلادی که خونش را بریز
هان نپنداری از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 40
1. هان نپنداری که چون آید بسر
عمر تو انجام یابد این سفر
نیست راحت از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 41
1. نیست راحت تا سفر آید به سر
انه کان السفر بعض السقر
کاندران از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 42
1. کاندران رادان همه گمره شدند
موشکافان جهان ابله شدند
آن خلیفه از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 43
1. آن خلیفه می شدی اندر حرم
گرد بر گردش وشاقان و خدم
ای خدا از از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 44
1. ای خدا از خود دو چشمم کور کن
واز جمالت دیده ام پرنور کن
ناقه راند از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 45
1. ناقه راند روز و شب با صد شعف
تا فرات و فاخریات نجف
با دل شاد از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 46
1. با دل شاد این زمان ای نیکخو
باقی احوال طوطی را بگو
آن شنیدستی از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 47
1. آن شنیدستی که شاهنشاه دین
پیشوای اولین و آخرین