کآمد از از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 232
1. کآمد از دربار عزت جبرئیل
کاروان ملک سرمد را دلیل
گفت پیغمبر از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 233
1. گفت پیغمبر به پیغام آورش
کاین حسین و این سر و این پیکرش
ای مدینه از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 234
1. ای مدینه نوبت غم آمدت
تا قیامت سوگ ماتم بایدت
ای زمین از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 235
1. ای زمین کربلا دل شاد زی
تا قیامت زان سبب آباد زی
در رکابش از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 236
1. در رکابش خیل جانبازان همه
نوجوانان و سرافرازان همه
چون نهفت از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 237
1. چون نهفت از خجلت سلطان دین
چهره ی زرد آفتاب اندر زمین
سر سراسیمه از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 238
1. سر سراسیمه برآورد آفتاب
چهره ی افروخته با اضطراب
گفت با ایشان از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 239
1. گفت با ایشان شه ملک بقا
ای سرافرازان میدان بقا
هان بیارید از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 240
1. هان بیارید آن یکی فرزند من
وان یکی نوباوه دلبند من
ای پدر هنگام از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 241
1. ای پدر هنگام رخصت دیر شد
دل از این ویرانه دیرم سیر شد