آمد و گفت از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 209
1. آمد و گفت ای خلیل مؤتمن
یک نصیحت بشنو از من بی سخن
چون خلیل از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 210
1. چون خلیل الله فکند آن را شهاب
سوی اسماعیل آمد با شتاب
آن اذان از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 211
1. آن اذان و آن اقامه نفخ صور
آن ز جا برخاستن بعث و نشور
باز آیم از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 212
1. باز آیم بر سر آن داستان
داستان دوستان جانفشان
در ریاضت از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 213
1. در ریاضت روزی آوردی به شب
شب رسانیدی به روز اندر طلب
دیده ای از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 214
1. دیده ای خواهم ازین هم تیزتر
تا ببینم زیر این مکری دگر
صبر از آثار از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 215
1. صبر از آثار جسم ظاهر است
دیده های ظاهر آن را ناظر است
ای پدر خنجر از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 216
1. ای پدر خنجر برآر از آستین
بر زمین بگذار از عجزم جبین
آن یکی را از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 217
1. آن یکی را بود وامی بر کسی
از اجل بگذشته بود آن را بسی
آستین بالا از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 218
1. آستین بالا فکند و با طرب
چهره خندان و تبسم بر دو لب
بود با خنجر از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 219
1. بود با خنجر خلیل اندر عتاب
کآمد از اقلیم لاهوتش خطاب
بود در شهری از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 220
1. بود در شهری فقیری خارکن
تیشه ای بودش ز دنیا و رسن