از ره دیگر هم ای فرخنده یار از نراقی مثنوی طاقدیس 198
1. از ره دیگر هم ای فرخنده یار
هست امر بین امرین اختیار
از عنایت گرچه آدم یافت جان از نراقی مثنوی طاقدیس 199
1. از عنایت گرچه آدم یافت جان
لیک جانی بس ضعیف و ناتوان
گفت قاضی گوش او را ای عمو از نراقی مثنوی طاقدیس 200
1. گفت قاضی گوش او را ای عمو
از چه رو دندان گرفتی گوش او
آمد اسماعیل روزی از شکار از نراقی مثنوی طاقدیس 201
1. آمد اسماعیل روزی از شکار
شامگه بر اشهب دولت سوار
تا عیان گردد سر پنهان تو از نراقی مثنوی طاقدیس 202
1. تا عیان گردد سر پنهان تو
پرتو اندازد به عالم جان تو
پس در آن شب وه چه شب نوروز او از نراقی مثنوی طاقدیس 203
1. پس در آن شب وه چه شب نوروز او
روز نوروز جهان افروز او
ان شب ابراهیم تا وقت صباح از نراقی مثنوی طاقدیس 204
1. ان شب ابراهیم تا وقت صباح
از نشاط و وجد افشاندی جناح
روستایی از دهی آمد به شهر از نراقی مثنوی طاقدیس 205
1. روستایی از دهی آمد به شهر
دید شهری هر طرف با زیب و فر
هرکسی بستاند از تو بهر خویش از نراقی مثنوی طاقدیس 206
1. هرکسی بستاند از تو بهر خویش
عاقبت نی سبلتت ماند نه ریش
شست هاجر پیکر فرزند را از نراقی مثنوی طاقدیس 207
1. شست هاجر پیکر فرزند را
شانه زد آن کاکل دلبند را
هست چون در امر حق بس مصلحت از نراقی مثنوی طاقدیس 208
1. هست چون در امر حق بس مصلحت
مصلحت ها آدمی را منفعت