بود در شهری از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 220
1. بود در شهری فقیری خارکن
تیشه ای بودش ز دنیا و رسن
نیست از از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 221
1. نیست از من هرکه این سنت نکرد
کس نباشد غیر حق یکتا و فرد
در بر آن از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 222
1. در بر آن خار کن با صد نیاز
گاه کردندش سلام و گه نیاز
طاعت بی از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 223
1. طاعت بی فکر و بی یاد حضور
مرده باشد جان آن گور است گور
زان تفکر از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 224
1. زان تفکر در خود و ایام خود
اندر آغاز خود و انجام خود
یک جوانی از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 225
1. یک جوانی بود در ایام پیش
روزگار آورد بر روزش پریش
آن شنیدی از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 226
1. آن شنیدی که سلیمان نبی
خواست دستوری ز یزدان غنی
کرد روزی از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 227
1. کرد روزی را معین بعد سال
داد فرمان از پی جمع نوال
آنکه هم از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 228
1. آنکه هم تن داد و هم تن را روان
هم به ما نان داد و هم دندان نان
صد گلستانش از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 229
1. صد گلستانش شکفتن ساز کرد
صدهزاران گلشنش در باز کرد
عشق باشد از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 230
1. عشق باشد لیک اگر نی صد مرض
در مرض هم نفس دون را صد غرض
همچنانکه از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 231
1. همچنانکه باقی آن داستان
که من و تو داشتیم اندر میان