کرده آن مقتول و مغرور جهول از نراقی مثنوی طاقدیس 175
1. کرده آن مقتول و مغرور جهول
بار سنگین امانت را قبول
یاسه باشد در میان هندوان از نراقی مثنوی طاقدیس 176
1. یاسه باشد در میان هندوان
هم ز عهد باستان تا این زمان
بار دیگر چون بمیری از نبات از نراقی مثنوی طاقدیس 177
1. بار دیگر چون بمیری از نبات
یافتی در زمره ی حیوان حیات
قصه ی نمرود و ابراهیم بود از نراقی مثنوی طاقدیس 178
1. قصه ی نمرود و ابراهیم بود
شرح سوزانیدن و تسلیم بود
داشت زاغی در مقامی آشیان از نراقی مثنوی طاقدیس 179
1. داشت زاغی در مقامی آشیان
بچه ها پرورد در آن زاغدان
او دویدی خود سوی آن بحر تف از نراقی مثنوی طاقدیس 180
1. او دویدی خود سوی آن بحر تف
بلکه گزگز جستی از شوق و شعف
چون شنیدند این خطاب آن قدسیان از نراقی مثنوی طاقدیس 181
1. چون شنیدند این خطاب آن قدسیان
از سما کردند رو در خاکدان
چون رها از منجنیق آمد خلیل از نراقی مثنوی طاقدیس 182
1. چون رها از منجنیق آمد خلیل
آمد از دربار عزت جبرئیل
این دعا باشد گریزی از رضاش از نراقی مثنوی طاقدیس 183
1. این دعا باشد گریزی از رضاش
ای دعا رو رو تن ما و قضاش
یک بزرگی می گذشت اندر رهی از نراقی مثنوی طاقدیس 184
1. یک بزرگی می گذشت اندر رهی
دید ناگه بر لب بامی مهی
یک کنیز آمد بکف یکتای نان از نراقی مثنوی طاقدیس 185
1. یک کنیز آمد بکف یکتای نان
گفت بستان ای گدا اینجاممان