عقل و نفسند از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 163
1. عقل و نفسند این دو مرغ ای دوستان
کاشیان دارند در این بوستان
...
اندرین از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 164
1. اندرین ایام اندر شهر کاش
که نگهدارد خداوند از بلاش
...
هم به سالی از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 165
1. هم به سالی پیش ازین در این حدود
مرد کی پا کار استمکاره بود
...
روستایی از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 166
1. روستایی مست قمصر نام او
سبز و خرم هم در و هم بام او
...
طفل ماند از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 167
1. طفل ماند روزگار تنگ چشم
می دهد با صلح و می گیرد به خشم
...
خواست ابراهیم از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 168
1. خواست ابراهیم باهنگ و خرد
جان ایشان را در آتش واخرد
...
گفت آن سالار از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 169
1. گفت آن سالار اقلیم شهود
بر روانش باد صد عالم درود
...
اختیار از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 170
1. اختیار ظلم و جهل اندر بشر
چونکه گردیدند جفت یکدگر
...
من هم استم از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 171
1. من هم استم پهلوان ذوالحسب
من در اینجا و خلیفه در عرب
...
چون بر او از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 172
1. چون بر او عرض امانت شد به جهل
خویش را فرزام هم دانست و اهل
...
از لرستان از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 173
1. از لرستان یک لری زفت کلان
نوبتی آمد به شهر اصفهان
...
رند گفت از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 174
1. رند گفت ای خواجه سهم الدین چرا
می کنی بیگانگی با آشنا
...