این فنا نبود مقام هرکسی از نراقی مثنوی طاقدیس 152
1. این فنا نبود مقام هرکسی
مسند سلطان کجا و هر خسی
هیچ می دانی چه باشد نیستی از نراقی مثنوی طاقدیس 153
1. هیچ می دانی چه باشد نیستی
نیستی خود را بدان تا کیستی
آن یکی با ماه آمد در جدال از نراقی مثنوی طاقدیس 154
1. آن یکی با ماه آمد در جدال
کی تو شمع بزم گردون ماه و سال
ای خدا ای نوربخش هر ظلم از نراقی مثنوی طاقدیس 155
1. ای خدا ای نوربخش هر ظلم
از تو پیدا هرچه پنهان در عدم
دید خیکی پر فتاده روی آب از نراقی مثنوی طاقدیس 156
1. دید خیکی پر فتاده روی آب
می برد آبش بهرسو با شتاب
مر محبین را فنای ثالث است از نراقی مثنوی طاقدیس 157
1. مر محبین را فنای ثالث است
دوستی هم این فنا را باعث است
همچو آن پروانه شمع افروختن از نراقی مثنوی طاقدیس 158
1. همچو آن پروانه شمع افروختن
هر دمی خود را بنوعی سوختن
ای خدا ای از تو دلها را نشاط از نراقی مثنوی طاقدیس 159
1. ای خدا ای از تو دلها را نشاط
ای به یادت جسم و جان را ارتباط
مولوی گیرم که فهمد نیک و زشت از نراقی مثنوی طاقدیس 160
1. مولوی گیرم که فهمد نیک و زشت
راه دوزخ داند و راه بهشت
مرغکی با جفت در پرواز بود از نراقی مثنوی طاقدیس 161
1. مرغکی با جفت در پرواز بود
بر زمین و آسمانش ناز بود
گفت با مرغ حریص آن هوشمند از نراقی مثنوی طاقدیس 162
1. گفت با مرغ حریص آن هوشمند
من ندارم حیرتی زین میخ و بند