روزگاری از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 106
1. روزگاری از سخن لب دوختم
تا سخن از شاه خود آموختم
...
عشق نارالله از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 107
1. عشق نارالله باشد موصده
مطّلع بر جانها وافئده
...
چون زلیخا از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 108
1. چون زلیخا شد اسیر بند عشق
گردنش افتاد در راوند عشق
...
از قضا مجنون از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 109
1. از قضا مجنون ز تب شد ناتوان
فصد فرمودی طبیب مهربان
...
هر سگی در از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 110
1. هر سگی در کوی او دارد گذار
درد او یارب به جان من گذار
...
بود یک شوریده از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 111
1. بود یک شوریده در شهر هری
از بد و از نیک این عالم بری
...
آنکه او از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 112
1. آنکه او باشد نشان خویشتن
بی نشان کی باشد او ای مؤتمن
...
چون به آنجا از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 113
1. چون به آنجا آمد آن بی نام و ننگ
در کلیسا اندر آمد بیدرنگ
...
آن شنیدستی از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 114
1. آن شنیدستی که میرفندرسک
کش بود یا رب ختام روح و مسک
...
آمد از بام از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 115
1. آمد از بام و به گنبد پا نهاد
اندر آنجا رو به کعبه ایستاد
...
پیش آن شوریده از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 116
1. پیش آن شوریده افتادند خاک
کی نجات ما ز هر عطب و هلاک
...