گفت با وی از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 117
1. گفت با وی از پس صد اعتذار
کی وجودت گلشن دین را بهار
...
هر رهی رفتن از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 118
1. هر رهی رفتن ندارد پای مزد
ای بسی ره کاندران غول است و دزد
...
چشم جمله از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 119
1. چشم جمله بر یکی از هر طرف
تیر باشد واحد و بی حد هدف
...
ای خدا ای از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 120
1. ای خدا ای رهنمای گمرهان
ای تو دانا هم به پیدا و نهان
...
آن زلیخا از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 121
1. آن زلیخا بود در این گفتگو
کامد از دروازه بانگ طرقوا
...
جان ابراهیم از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 122
1. جان ابراهیم و موسای کلیم
جان عیسی و شه بطحا حریم
...
گریه کرد از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 123
1. گریه کرد از بس شعیب تاجدار
روزهای روشن و شبهای تار
...
صبر گیرم از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 124
1. صبر گیرم آورم در آتشت
گو چسان صبر آرم از خوی خوشت
...
گریه هایم از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 125
1. گریه هایم نی ز شوق جنت است
نی ز شوق حوری مه صورت است
...
آن یکی پرسید از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 126
1. آن یکی پرسید از سلطان دین
جعفر صادق امام راستین
...
روشن است از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 127
1. روشن است این ای قلم بگذار باز
رو به حال مؤمن اندر کاخ ناز
...
در ملک چون از ملا احمد نراقی مثنوی طاقدیس 128
1. در ملک چون قدرت رفتن ندید
حق تعالی آدمی را آفرید
...