از از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 85
1. از قضا موشی و چغزی با وفا
بر لب جو گشته بودند آشنا
...
این از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 86
1. این سخن پایان ندارد گفت موش
چغز را روزی کای مصباح هوش
...
گفت از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 87
1. گفت کای یار عزیز مهرکار
من ندارم بی‌رخت یک‌دم قرار
...
صوفیی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 88
1. صوفیی را گفت خواجهٔ سیم‌پاش
ای قدمهای ترا جانم فراش
...
شب از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 89
1. شب چو شه محمود برمی‌گشت فرد
با گروهی قوم دزدان باز خورد
...
گاو از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 90
1. گاو آبی گوهر از بحر آورد
بنهد اندر مرج و گردش می‌چرد
...
آن از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 91
1. آن سرشتهٔ عشق رشته می‌کشد
بر امید وصل چغز با رشد
...
بود از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 92
1. بود عبدالغوث هم‌جنس پری
چون پری نه سال در پنهان‌پری
...
آن از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 93
1. آن یکی درویش ز اطراف دیار
جانب تبریز آمد وامدار
...
چونک از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 94
1. چونک جعفر رفت سوی قلعه‌ای
قلعه پیش کام خشکش جرعه‌ای
...