آن از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 108
1. آن امیران عرب گرد آمدند
نزد پیغامبر منازع می‌شدند
...
هر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 109
1. هر کجا خدا دوزخ کند
اوج را بر مرغ دام و فخ کند
...
دی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 110
1. دی یکی می‌گفت عالم حادثست
فانیست این چرخ و حقش وارثست
...
هیچ از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 111
1. هیچ نقاشی نگارد زین نقش
بی امید نفع بهر عین نقش
...
گفت از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 112
1. گفت موسی را به وحی دل خدا
کای گزیده دوست می‌دارم ترا
...
پادشاهی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 113
1. پادشاهی بر ندیمی خشم کرد
خواست تا از وی برآرد دود و گرد
...
من از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 114
1. من خلیل وقتم و او جبرئیل
من نخواهم در بلا او را دلیل
...
گفت از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 115
1. گفت موسی ای خداوند حساب
نقش کردی باز چون کردی خراب
...
جوهر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 116
1. جوهر صدقت خفی شد در دروغ
هم‌چو طعم روغن اندر طعم دوغ
...
هست از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 117
1. هست بازیهای آن شیر علم
مخبری از بادهای مکتتم
...