اشتری را دید روزی استری از مولانا مثنوی معنوی 129
1. اشتری را دید روزی استری
چونک با او جمع شد در آخری
گفت استر راست گفتی ای شتر از مولانا مثنوی معنوی 130
1. گفت استر راست گفتی ای شتر
این بگفت و چشم کرد از اشک پر
من شنیدم که در آمد قبطیی از مولانا مثنوی معنوی 131
1. من شنیدم که در آمد قبطیی
از عطش اندر وثاق سبطیی
گفت قبطی تو دعایی کن که من از مولانا مثنوی معنوی 132
1. گفت قبطی تو دعایی کن که من
از سیاهی دل ندارم آن دهن
آن زنی می‌خواست تا با مول خود از مولانا مثنوی معنوی 133
1. آن زنی می‌خواست تا با مول خود
بر زند در پیش شوی گول خود
که آمدش پیغام از وحی مهم از مولانا مثنوی معنوی 134
1. که آمدش پیغام از وحی مهم
که کژی بگذار اکنون فاستقم
آمده اول به اقلیم جماد از مولانا مثنوی معنوی 135
1. آمده اول به اقلیم جماد
وز جمادی در نباتی اوفتاد
این سخن پایان ندارد موسیا از مولانا مثنوی معنوی 136
1. این سخن پایان ندارد موسیا
هین رها کن آن خران را در گیا
رفت ذوالقرنین سوی کوه قاف از مولانا مثنوی معنوی 137
1. رفت ذوالقرنین سوی کوه قاف
دید او را کز زمرد بود صاف
مورکی بر کاغذی دید او قلم از مولانا مثنوی معنوی 138
1. مورکی بر کاغذی دید او قلم
گفت با مور دگر این راز هم