گشت استا سست از وهم و ز بیم از مولانا مثنوی معنوی 62
1. گشت استا سست از وهم و ز بیم
بر جهید و می‌کشانید او گلیم
جامه خواب آورد و گسترد آن عجوز از مولانا مثنوی معنوی 63
1. جامه خواب آورد و گسترد آن عجوز
گفت امکان نه و باطن پر ز سوز
گفت آن زیرک که ای قوم پسند از مولانا مثنوی معنوی 64
1. گفت آن زیرک که ای قوم پسند
درس خوانید و کنید آوا بلند
سجده کردند و بگفتند ای کریم از مولانا مثنوی معنوی 65
1. سجده کردند و بگفتند ای کریم
دور بادا از تو رنجوری و بیم
بامدادان آمدند آن مادران از مولانا مثنوی معنوی 66
1. بامدادان آمدند آن مادران
خفته استا همچو بیمار گران
تا بدانی که تن آمد چون لباس از مولانا مثنوی معنوی 67
1. تا بدانی که تن آمد چون لباس
رو بجو لابس لباسی را ملیس
بود درویشی بکهساری مقیم از مولانا مثنوی معنوی 68
1. بود درویشی بکهساری مقیم
خلوت او را بود هم خواب و ندیم
آن یکی آمد به پیش زرگری از مولانا مثنوی معنوی 69
1. آن یکی آمد به پیش زرگری
که ترازو ده که بر سنجم زری
اندر آن که بود اشجار و ثمار از مولانا مثنوی معنوی 70
1. اندر آن که بود اشجار و ثمار
بس مرودی کوهی آنجا بی‌شمار
بینی اندر دلق مهتر زاده‌ای از مولانا مثنوی معنوی 71
1. بینی اندر دلق مهتر زاده‌ای
سر برهنه در بلا افتاده‌ای
پنج روز آن باد امرودی نریخت از مولانا مثنوی معنوی 72
1. پنج روز آن باد امرودی نریخت
ز آتش جوعش صبوری می‌گریخت