گفت از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 84
1. گفت بهلول آن یکی درویش را
چونی ای درویش واقف کن مرا
آن از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 85
1. آن دقوقی داشت خوش دیباجه‌ای
عاشق و صاحب کرامت خواجه‌ای
مر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 86
1. مر علی را در مثالی شیر خواند
شیر مثل او نباشد گرچه راند
از از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 87
1. از کلیم حق بیاموز ای کریم
بین چه می‌گوید ز مشتاقی کلیم
آن از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 88
1. آن دقوقی رحمة الله علیه
گفت سافرت مدی فی خافقیه
هفت از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 89
1. هفت شمع از دور دیدم ناگهان
اندر آن ساحل شتابیدم بدان
باز از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 90
1. باز می‌دیدم که می‌شد هفت یک
می‌شکافد نور او جیب فلک
هفت از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 91
1. هفت شمع اندر نظر شد هفت مرد
نورشان می‌شد به سقف لاژورد
باز از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 92
1. باز هر یک مرد شد شکل درخت
چشمم از سبزی ایشان نیکبخت
این از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 93
1. این عجب‌تر که بریشان می‌گذشت
صد هزاران خلق از صحرا و دشت
گفت از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 94
1. گفت راندم پیشتر من نیکبخت
باز شد آن هفت جمله یک درخت
بعد از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 95
1. بعد دیری گشت آنها هفت مرد
جمله در قعده پی یزدان فرد