بیست از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 73
1. بیست از دزدان بدند آنجا و بیش
بخش می‌کردند مسروقات خویش
در از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 74
1. در عریش او را یکی زایر بیافت
کو بهر دو دست می زنبیل بافت
ساحران از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 75
1. ساحران را نه که فرعون لعین
کرد تهدید سیاست بر زمین
گفت از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 76
1. گفت استر با شتر کای خوش رفیق
در فراز و شیب و در راه دقیق
هین از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 77
1. هین عزیرا در نگر اندر خرت
که بپوسیدست و ریزیده برت
بود از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 78
1. بود شیخی رهنمایی پیش ازین
آسمانی شمع بر روی زمین
شیخ از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 79
1. شیخ گفت او را مپندار ای رفیق
که ندارم رحم و مهر و دل شفیق
دید از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 80
1. دید در ایام آن شیخ فقیر
مصحفی در خانهٔ پیری ضریر
رفت از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 81
1. رفت لقمان سوی داود صفا
دید کو می‌کرد ز آهن حلقه‌ها
مرد از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 82
1. مرد مهمان صبرکرد و ناگهان
کشف گشتش حال مشکل در زمان
بشنو از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 83
1. بشنو اکنون قصهٔ آن ره‌روان
که ندارند اعتراضی در جهان