همچو آن شخص درشت خوشسخن از مولانا مثنوی معنوی 26
1. همچو آن شخص درشت خوشسخن
در میان ره نشاند او خاربن
این چنین ذالنون مصری را فتاد از مولانا مثنوی معنوی 27
1. این چنین ذالنون مصری را فتاد
کاندرو شور و جنونی نو بزاد
دوستان در قصهٔ ذاالنون شدند از مولانا مثنوی معنوی 28
1. دوستان در قصهٔ ذاالنون شدند
سوی زندان و در آن رایی زدند
چون رسیدند آن نفر نزدیک او از مولانا مثنوی معنوی 29
1. چون رسیدند آن نفر نزدیک او
بانگ بر زد هی کیانید اتقو
نی که لقمان را که بندهٔ پاک بود از مولانا مثنوی معنوی 30
1. نی که لقمان را که بندهٔ پاک بود
روز و شب در بندگی چالاک بود
هر طعامی کآوریدندی بوی از مولانا مثنوی معنوی 31
1. هر طعامی کآوریدندی بوی
کس سوی لقمان فرستادی ز پی
قصهٔ شاه و امیران و حسد از مولانا مثنوی معنوی 32
1. قصهٔ شاه و امیران و حسد
بر غلام خاص و سلطان خرد