آن از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 22
1. آن غلامک را چو دید اهل ذکا
آن دگر را کرد اشارت که بیا
1. آن غلامک را چو دید اهل ذکا
آن دگر را کرد اشارت که بیا
1. گفت نه والله بالله العظیم
مالک الملک و به رحمان و رحیم
1. پادشاهی بندهای را از کرم
بر گزیده بود بر جملهٔ حشم
1. بر لب جو بوده دیواری بلند
بر سر دیوار تشنهٔ دردمند
1. همچو آن شخص درشت خوشسخن
در میان ره نشاند او خاربن