چونک صوفی بر نشست و شد روان از مولانا مثنوی معنوی 9
1. چونک صوفی بر نشست و شد روان
رو در افتادن گرفت او هر زمان
دین نه آن بازیست کو از شه گریخت از مولانا مثنوی معنوی 10
1. دین نه آن بازیست کو از شه گریخت
سوی آن کمپیر کو می آرد بیخت
بود شیخی دایما او وامدار از مولانا مثنوی معنوی 11
1. بود شیخی دایما او وامدار
از جوامردی که بود آن نامدار
زاهدی را گفت یاری در عمل از مولانا مثنوی معنوی 12
1. زاهدی را گفت یاری در عمل
کم گری تا چشم را ناید خلل
خواند عیسی نام حق بر استخوان از مولانا مثنوی معنوی 13
1. خواند عیسی نام حق بر استخوان
از برای التماس آن جوان
روستایی گاو در آخر ببست از مولانا مثنوی معنوی 14
1. روستایی گاو در آخر ببست
شیر گاوش خورد و بر جایش نشست
صوفیی در خانقاه از ره رسید از مولانا مثنوی معنوی 15
1. صوفیی در خانقاه از ره رسید
مرکب خود برد و در آخر کشید