گفت پیغامبر مر آن بیمار را از مولانا مثنوی معنوی 61
1. گفت پیغامبر مر آن بیمار را
این بگو کای سهلکن دشوار را
در خبر آمد که خال مؤمنان از مولانا مثنوی معنوی 62
1. در خبر آمد که خال مؤمنان
خفته بد در قصر بر بستر ستان
گفت هنگام نماز آخر رسید از مولانا مثنوی معنوی 63
1. گفت هنگام نماز آخر رسید
سوی مسجد زود میباید دوید
گفت ما اول فرشته بودهایم از مولانا مثنوی معنوی 64
1. گفت ما اول فرشته بودهایم
راه طاعت را بجان پیمودهایم
گفت امیر او را که اینها راستست از مولانا مثنوی معنوی 65
1. گفت امیر او را که اینها راستست
لیک بخش تو ازینها کاستست
گفت ابلیسش گشای این عقدهها از مولانا مثنوی معنوی 66
1. گفت ابلیسش گشای این عقدهها
من محکم قلب را و نقد را
گفت امیر ای راهزن حجت مگو از مولانا مثنوی معنوی 67
1. گفت امیر ای راهزن حجت مگو
مر ترا ره نیست در من ره مجو
این حدیثش همچو دودست ای اله از مولانا مثنوی معنوی 68
1. این حدیثش همچو دودست ای اله
دست گیر ار نه گلیمم شد سیاه
گفت هر مردی که باشد بد گمان از مولانا مثنوی معنوی 69
1. گفت هر مردی که باشد بد گمان
نشنود او راست را با صد نشان