سنگها از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 106
1. سنگها اندر کف بوجهل بود
گفت ای احمد بگو این چیست زود
باز از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 107
1. باز گرد و حال مطرب گوش‌دار
زانک عاجز گشت مطرب ز انتظار
پس از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 108
1. پس عمر گفتش که این زاری تو
هست هم آثار هشیاری تو
گفت از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 109
1. گفت پیغامبر که دایم بهر پند
دو فرشته خوش منادی می‌کنند
یک از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 110
1. یک خلیفه بود در ایام پیش
کرده حاتم را غلام جود خویش
یک از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 111
1. یک شب اعرابی زنی مر شوی را
گفت و از حد برد گفت و گوی را
بهر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 112
1. بهر این گفتند دانایان بفن
میهمان محسنان باید شدن
لیک از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 113
1. لیک نادر طالب آید کز فروغ
در حق او نافع آید آن دروغ
شوی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 114
1. شوی گفتش چند جویی دخل و کشت
خود چه ماند از عمر افزون‌تر گذشت
زن از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 115
1. زن برو زد بانگ کای ناموس‌کیش
من فسون تو نخواهم خورد بیش