گفت پیغامبر که نفحتهای حق از مولانا مثنوی معنوی 98
1. گفت پیغامبر که نفحتهای حق
اندرین ایام میآرد سبق
مصطفی روزی به گورستان برفت از مولانا مثنوی معنوی 99
1. مصطفی روزی به گورستان برفت
با جنازهٔ مردی از یاران برفت
غیب را ابری و آبی دیگرست از مولانا مثنوی معنوی 100
1. غیب را ابری و آبی دیگرست
آسمان و آفتابی دیگرست
گفت پیغامبر ز سرمای بهار از مولانا مثنوی معنوی 101
1. گفت پیغامبر ز سرمای بهار
تن مپوشانید یاران زینهار
گفت صدیقه که ای زبدهٔ وجود از مولانا مثنوی معنوی 102
1. گفت صدیقه که ای زبدهٔ وجود
حکمت باران امروزین چه بود
مطربی کز وی جهان شد پر طرب از مولانا مثنوی معنوی 103
1. مطربی کز وی جهان شد پر طرب
رسته ز آوازش خیالات عجب
آن زمان حق بر عمر خوابی گماشت از مولانا مثنوی معنوی 104
1. آن زمان حق بر عمر خوابی گماشت
تا که خویش از خواب نتوانست داشت
استن حنانه از هجر رسول از مولانا مثنوی معنوی 105
1. استن حنانه از هجر رسول
ناله میزد همچو ارباب عقول