از از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1121
1. از بلبل سرمست نوائی شنوم
وز باد سماع دلربائی شنوم
از از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1122
1. از بهر تو صد بار ملامت بکشم
گر بشکنم این عهد غرامت بکشم
از از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1123
1. از بهر تو گر جان بدهم خوش میرم
وز بندهٔ بندهٔ توام خوش میرم
از از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1124
1. از ثور فلک شیر وفا میدوشم
هرچند که از پنجهٔ او بخروشم
از از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1125
1. از چشم تو سحر مطلق آموخته‌ام
وز عشق تو شمع روح‌افروخته‌ام
از از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1126
1. از جوی خوشاب دوست آبی خوردم
خوش کردم و خوش خوردم و خوش آوردم
از از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1127
1. از خاک در تو چون جدا میباشم
با گریه و ناله آشنا میباشم
از از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1128
1. از خویشتن بجستن آرزو می‌کندم
آزاد نشستن آرزو می‌کندم
از از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1129
1. از خویش خوشم نی نباشد خوشیم
از خود گرمم نه آب و نی آتشیم
از از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1130
1. از درد همیشه من دوا می‌بینم
در قهر و جفا لطف و وفا می‌بینم
از از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1131
1. از روی تو من همیشه گلشن بودم
وز دیدن تو دو دیده روشن بودم