از بلبل سرمست نوائی شنوم از مولانا رباعی 1121
1. از بلبل سرمست نوائی شنوم
وز باد سماع دلربائی شنوم
از بهر تو صد بار ملامت بکشم از مولانا رباعی 1122
1. از بهر تو صد بار ملامت بکشم
گر بشکنم این عهد غرامت بکشم
از بهر تو گر جان بدهم خوش میرم از مولانا رباعی 1123
1. از بهر تو گر جان بدهم خوش میرم
وز بندهٔ بندهٔ توام خوش میرم
از ثور فلک شیر وفا میدوشم از مولانا رباعی 1124
1. از ثور فلک شیر وفا میدوشم
هرچند که از پنجهٔ او بخروشم
از چشم تو سحر مطلق آموختهام از مولانا رباعی 1125
1. از چشم تو سحر مطلق آموختهام
وز عشق تو شمع روحافروختهام
از جوی خوشاب دوست آبی خوردم از مولانا رباعی 1126
1. از جوی خوشاب دوست آبی خوردم
خوش کردم و خوش خوردم و خوش آوردم
از خاک در تو چون جدا میباشم از مولانا رباعی 1127
1. از خاک در تو چون جدا میباشم
با گریه و ناله آشنا میباشم
از خویشتن بجستن آرزو میکندم از مولانا رباعی 1128
1. از خویشتن بجستن آرزو میکندم
آزاد نشستن آرزو میکندم
از خویش خوشم نی نباشد خوشیم از مولانا رباعی 1129
1. از خویش خوشم نی نباشد خوشیم
از خود گرمم نه آب و نی آتشیم
از درد همیشه من دوا میبینم از مولانا رباعی 1130
1. از درد همیشه من دوا میبینم
در قهر و جفا لطف و وفا میبینم
از روی تو من همیشه گلشن بودم از مولانا رباعی 1131
1. از روی تو من همیشه گلشن بودم
وز دیدن تو دو دیده روشن بودم