در از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1097
1. در عشق نوا جزو زند آنگه کل
در باغ نخست غوره است آنگه مل
عشقی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1098
1. عشقی به کمال و دلربائی به جمال
دل بر سخنو زبان ز گفتن شده لال
عشقی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1099
1. عشقی دارم پاکتر از آب زلال
این باختن عشق مرا هست حلال
عمری از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1100
1. عمری به هوس در تک و تاز آمد دل
تا محرم جان دلنواز آمد دل
عندی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1101
1. عندی جمل و من اشتیاق و فضول
لا یمکن شرحها به کتب و رسول
مردا از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1102
1. مردا منشین جز که به پهلوی رجال
خوش باشد آینه به پهلوی صقال
ممکن از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1103
1. ممکن ز تو چون نیست که بردارم دل
آن به که به سودای تو بسپارم دل
نومید از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1104
1. نومید مشو امید می‌دار ای دل
در غیب عجایب است بسیار ای دل
هم از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1105
1. هم شاهد دیده‌ای و هم شاهد دل
ای دیده و دل ز نور روی تو خجل
کاچی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1106
1. کاچی سازی که روز برفست و وحل
دانی که ز بهر چیست این رسم و عمل
یا از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1107
1. یا من هوب سیدی و اعلی و اجل
یا من انا عبده و ادنی و اقل
آمد از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1108
1. آمد بت خوش‌عربدهٔ مِی‌کیشم
بنشست چو یک تنگ شکر در پیشم