از از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1086
1. از من زر و دل خواستی ای مهر گسل
حقا که نه این دارم و نی آن حاصل
اسرار از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1087
1. اسرار حقیقت نشود حل به سال
نی نیز به درباختن حشمت و مال
این از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1088
1. این عشق کمالست و کمالست و کمال
وین نفس خیالست خیالست و خیال
این از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1089
1. این نکته شنو ز بنده ای نقش چگل
هرچند که راهیست ز دل جانب دل
پر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1090
1. پر از عیسی است این جهان مالامال
کی گنجد در جهان قماش دجال
جانی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1091
1. جانی دارم لجوج و سرمست و فضول
وانگه یاری لطیف و بیصبر و ملول
چون از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1092
1. چون آمده‌ای در این بیابان حاصل
چون بیخبران مباش از خود غافل
چون از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1093
1. چون دم زدی از مهر رخ یار ای دل
ترتیب دم و قدم نگهدار ای دل
حاشا از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1094
1. حاشا که کند دل به دگر جا منزل
دور از دل من که گردد از عشق خجل
الخمر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1095
1. الخمر و من‌الزق ینادیک تعال
واقطع لوصالنا جمیع‌الاشغال
در از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1096
1. در خاموشی چرا شوی کند و ملول
خو کن به خموشی که اصولست اصول
در از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1097
1. در عشق نوا جزو زند آنگه کل
در باغ نخست غوره است آنگه مل