از من زر و دل خواستی ای مهر گسل از مولانا رباعی 1086
1. از من زر و دل خواستی ای مهر گسل
حقا که نه این دارم و نی آن حاصل
اسرار حقیقت نشود حل به سال از مولانا رباعی 1087
1. اسرار حقیقت نشود حل به سال
نی نیز به درباختن حشمت و مال
این عشق کمالست و کمالست و کمال از مولانا رباعی 1088
1. این عشق کمالست و کمالست و کمال
وین نفس خیالست خیالست و خیال
این نکته شنو ز بنده ای نقش چگل از مولانا رباعی 1089
1. این نکته شنو ز بنده ای نقش چگل
هرچند که راهیست ز دل جانب دل
پر از عیسی است این جهان مالامال از مولانا رباعی 1090
1. پر از عیسی است این جهان مالامال
کی گنجد در جهان قماش دجال
جانی دارم لجوج و سرمست و فضول از مولانا رباعی 1091
1. جانی دارم لجوج و سرمست و فضول
وانگه یاری لطیف و بیصبر و ملول
چون آمدهای در این بیابان حاصل از مولانا رباعی 1092
1. چون آمدهای در این بیابان حاصل
چون بیخبران مباش از خود غافل
چون دم زدی از مهر رخ یار ای دل از مولانا رباعی 1093
1. چون دم زدی از مهر رخ یار ای دل
ترتیب دم و قدم نگهدار ای دل
حاشا که کند دل به دگر جا منزل از مولانا رباعی 1094
1. حاشا که کند دل به دگر جا منزل
دور از دل من که گردد از عشق خجل
الخمر و منالزق ینادیک تعال از مولانا رباعی 1095
1. الخمر و منالزق ینادیک تعال
واقطع لوصالنا جمیعالاشغال
در خاموشی چرا شوی کند و ملول از مولانا رباعی 1096
1. در خاموشی چرا شوی کند و ملول
خو کن به خموشی که اصولست اصول
در عشق نوا جزو زند آنگه کل از مولانا رباعی 1097
1. در عشق نوا جزو زند آنگه کل
در باغ نخست غوره است آنگه مل