گویند مرا چند بخندی ز گزاف از مولانا رباعی 1063
1. گویند مرا چند بخندی ز گزاف
کارت همه عشرتست و گفتت همه لاف
مهمان تو نیست دو سه روز و گزاف از مولانا رباعی 1064
1. مهمان تو نیست دو سه روز و گزاف
خوان تو گرفته است از قاف به قاف
آن تاق که نیست جفتش اندر آفاق از مولانا رباعی 1065
1. آن تاق که نیست جفتش اندر آفاق
با بنده بباخت تاق و جفتی به وفاق
آنکس که ترا بدید ای خوب اخلاق از مولانا رباعی 1066
1. آنکس که ترا بدید ای خوب اخلاق
در حال دهد کون و مکان را سه طلاق
ای داروی فربهی و جان عاشق از مولانا رباعی 1067
1. ای داروی فربهی و جان عاشق
فربه ز خیال تو روان عاشق
تمکین و قرار من که دارد در عشق از مولانا رباعی 1068
1. تمکین و قرار من که دارد در عشق
مستی و خمار من که دارد در عشق
لو کان اقل هذه الاشواق از مولانا رباعی 1069
1. لو کان اقل هذه الاشواق
للشمس لا ذهلت عن الاشراق
هر دل که طواف کرد گرد در عشق از مولانا رباعی 1070
1. هر دل که طواف کرد گرد در عشق
هم کشته شد به آخر از خنجر عشق
هر روز بنو برآید آن دلبر عشق از مولانا رباعی 1071
1. هر روز بنو برآید آن دلبر عشق
در گردن ما درافکند دفتر عشق
چون گشت طلسم جسم آدم چالاک از مولانا رباعی 1072
1. چون گشت طلسم جسم آدم چالاک
با خاک درآمیخته شد گوهر پاک
حاشا که شود سینهٔ عاشق غمناک از مولانا رباعی 1073
1. حاشا که شود سینهٔ عاشق غمناک
یا از جز عشق دامنش گردد چاک