مهمان از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1051
1. مهمان توایم ما و مهمان سماع
ای جان معاشران و سلطان سماع
هر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1052
1. هر روز بیاید آن سپهدار سماع
چون باد صبا بسوی گلزار سماع
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1053
1. ای بندهٔ سردی به زمستان چون زاغ
محروم ز بلبل و گلستان ز باغ
بلبل از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1054
1. بلبل آمد به باغ و رستیم ز زاغ
آئیم به باغ با تو ای چشم و چراغ
گر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1055
1. گر با دیگری مجلس میسازم و لاغ
ننهم به خدا ز مهر کس بر دل داغ
گفتی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1056
1. گفتی مگری چو ابر در فرقت باغ
من آن توام بخسب ایمن به فراغ
گویند از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1057
1. گویند که عشق بانگ و نامست دروغ
گویند امید عشق خامست دروغ
گویند از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1058
1. گویند که یار را وفا نیست دروغ
گویند پس از هجر لقا نیست دروغ
از از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1059
1. از دل سوی دلدار شکافست شکاف
وانکس که نداند این معافست معاف
امروز از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1060
1. امروز طوافست طوافست طواف
دیوانه معافست معافست معاف
با از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1061
1. با زنگی امشب چو شدستی به مصاف
از سینهٔ خود سینهٔ شب را بشکاف
در از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1062
1. در فقر فقیر باش و در صفوت صاف
با فقر و صفا درآ تو در کار مصاف